Έδαφος - PH του εδάφους Μυρτίλου

Η καλλιέργεια του Μύρτιλου, απαιτεί την καλή κατεργασία του εδάφους πριν από το φύτεμα και την εγκατάσταση της καλλιέργειας.Το ιδανικό έδαφος για το δενδρώδες μύρτιλλο είναι το ελαφρό αμμώδες ή χαλικώδες έδαφος  που είναι πλούσιο σε οργανική ύλη, και το οποίο έχει  μία ελαφρά κλίση,  αλλά έχει πολύ χαμηλό PΗ ( PΗ 4,8-5,2 ). Το έδαφος πρέπει να στραγγίζει καλά και να περιέχει τουλάχιστον μία περιεκτικότητα 4%-5% σε οργανική ουσία.

Το Μύρτιλο, επειδή δεν έχει μεγάλες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να καλλιεργηθεί σε πτωχά  έως μέσης γονιμότητας εδάφη και ενώ δεν απαιτούνται μεγάλες λιπάνσεις. Στο μπλούμπερρυ, καλύτερα είναι να δίδονται τα θρεπτικά στοιχεία με ελαφρές και επαναλαμβανόμενες λιπάνσεις. Το άζωτο είναι εκείνο το θρεπτικό στοιχείο που πρέπει  να χορηγείται κάθε χρόνο, ιδίως τα έτη που προβλέπεται να υπάρξει μεγάλη παραγωγή. Το αζωτούχο λίπασμα πρέπει να δίδεται λίγο πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών. Σε αμμώδη εδάφη τα αζωτούχα λιπάσματα πρέπει να δίδονται σε δύο δόσεις, το 75% με την έκπτυξη των οφθαλμών το δε υπόλοιπο 25% μετά την πτώση των πετάλων. Το Μύρτιλο απορροφά το αζωτούχο λίπασμα κατά το μεγαλύτερο μέρος του υπό αμμωνιακή μορφή, σε αντίθεση με τα περισσότερα φυτά που το απορροφούν υπό νιτρική μορφή. Η θειική αμμωνία         (21-0-0)  χρησιμοποιείται κατά προτίμηση, όταν το ΡΗ του εδάφους είναι υψηλότερο από το 5 και η ουρία εάν το ΡΗ είναι χαμηλότερο από το 5.

Η καλλιέργεια του Μύρτιλου, απαιτεί μικρές ποσότητες φωσφόρου και καλίου. Για το φωσφόρο, καλό είναι να δίνεται πριν από τη φύτευση των δενδρυλλίων. Η χρησιμοποίηση του υπερφοσφωρικού λιπάσματος κατά την εγκατάστασή του, αποτελεί μία καλή φωσφορική λιπαντική πρακτική.
Για το κάλιο, συνιστάται η καλιούχος λίπανση να γίνεται το φθινόπωρο.

Το μύρτιλο δεν ανέχεται την υψηλή στάθμη του υπεδάφιου ύδατος. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο υπεδάφιος ορίζοντας του νερού να φθάνει μέχρι τα 30 - 40cm από την επιφάνειά του, επειδή αυτό θα είναι καταστροφικό για τα φυτά. Το ριζικό του σύστημα επειδή είναι επιφανειακό και περιορισμένης ανάπτυξης, είναι πολύ ευαίσθητο στην ασφυξία όταν το έδαφος κατακλύζεται από τα νερά.

ΤΟ PH ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

ρύθμιση του ph του εδάφους

Η τιμή ph είναι ένα μέτρο μέτρησης της συγκέντρωση ιόντων του υδρογόνου (H). Ο βαθμός της οξύτητας ή της αλκαλικότητας (επίπεδο pH) στο έδαφος του κήπου σας, υπολογίζεται χρησιμοποιώντας μια λογαριθμική κλίμακα. Αυτό σημαίνει ότι για μια μείωση του pH του ενός, το επίπεδο της οξύτητας αυξάνεται με συντελεστή 10.

Αυτή είναι μια αντίστροφη κλίμακα, πράγμα που σημαίνει:
όξινο pH του εδάφους = χαμηλό pH, υψηλή συγκέντρωση σε ιόντα υδρογόνου (pH 6,9 ή και λιγότερο)
αλκαλικό pH του εδάφους = υψηλό pH, χαμηλή συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου (pH 7,1 ή μεγαλύτερο)
Τα περισσότερα εδάφη έχουν τιμές pH μεταξύ 3,5 και 10. Τα περισσότερα φυτά αναπτύσσονται καλά σε μια κλίμακα pH 6,5 με 7,2 (7 = ουδέτερο), όπου τα θρεπτικά συστατικά είναι εύκολα στη διάθεσή τους.
Αυτή η ουδέτερη ζώνη είναι το πιο εύφορο φάσμα pH.
Σε περιοχές με υψηλότερες βροχοπτώσεις, το φυσικό pH του εδάφους είναι γενικά όξινο, ενώ σε ξερές περιοχές το έδαφος είναι συνήθως αλκαλικό. Αλκαλικό έδαφος με pH πάνω από 8 μπορεί να γίνει άγονο.